บทความธรรมะ โดย อ.ษณอนงค์ คำแสนหวี (อาจารย์แอน)
วันนี้วันพระ
มีคำถามสำหรับผู้เริ่มปฏิบัติว่า “บุญ” คือ อะไร เป็นความหมายที่ต้องอธิบายกันยาว แต่ขอตัดความสั้น ๆ ว่า การทำบุญ หรือ บำเพ็ญบุญ เป็นการชำระจิตใจให้บริสุทธิ์ โดยต้องทำให้ถูกหลัก ตามที่พระพุทธองค์ได้ทรงวางรากฐาน ของการทำบุญ อย่างชัดเจน ความหมายของ “ผู้มีบุญ” คือ ผู้กระทำบุญอยู่เป็นนิตย์ จนทำบาปไม่ขึ้น เรียกว่า บุญคุ้มครอง ไม่ใช่ความหมายที่แลกเปลี่ยนว่าทำบุญแล้วจะไม่มีบาป ไม่มีเรื่อง ไม่มีมารมากวน ต้องแยกแยะ ว่า กรรมก็ส่วนกรรม ทุกคนมีวิบากกรรมเป็นของตนทั้งสิ้น จะแย่งหรือจะบ่งให้กันไม่ได้ ใครทำใครรับ นั่นเอง
การบำเพ็ญบุญที่ถูกต้องคือ
๑.การให้ทาน เป็นการขจัดความโลภ ทั้งให้ฝึกจิตปล่อยวาง เราสังเกตตัวเองว่า เมื่อเราให้ทาน ด้วยใจบริสุทธิ์ สิ่งที่เกิดขึ้นในจิต คือ ความผ่องใส ปิติ ปราศจากอคติใด ๆ ทั้งสามารถละวาง ขจัดความโลภ โกรธ และ หลง ยิ่งมาก ความเสื่อมในจิตก็ลดลง สังเกตได้จากความประพฤติของเราเอง ทั้งยังคิดไม่ดี วาจาก็ไม่ดี ทำอะไรออกมาก็เดือดร้อนคนอื่น ยิ่งคิดให้ร้ายคนอื่นด้วย ผูกโกรธ ผูกอาฆาต ยังนี้ไม่เรียกว่าบำเพ็ญบุญ
จะขอยกกลอนของท่าน พระครูวิมลปรีชามาให้อ่าน
อันบุญทานการให้อุ่นใจหนา
ชื่นอุรา ผาสุกทุกสถาน
อันการให้ไม่ทุกข์สุขสำราญ
ใจชื่นบานผ่องผุดดุจพุทธองค์
ขอเชิญชวนมวลมนุษย์ชาวพุทธเอ๋ย
อย่าละเลยทำดีที่ประสงค์
ตามรอยยุคลบาทบริสุทธิ์ของพุทธองค์
แล้วถือธงยอดธรรมสร้างกรรมดี
จะเจริญเพลินสุขทุกสถาน
ทั้งการงานก้าวหน้าพาสุขี
ทำสิ่งใดได้ชมสมฤดี
ชื่นชีวีเพราะมีบุญค้ำจุนเอย
๒.การถือศีล เพื่อชำระจิตให้สะอาดไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใคร ปราศจากความโกรธ หรือคิดประทุษร้าย คิดทำลาย และเบียดเบียน หากใครมีสิ่งเหล่านี้ ในนิสัยความประพฤติแสดงว่าเป็นผู้ไม่มีศีล คนมีศีลจะมีใจเมตตา ปรารถนาดีต่อกันและให้อภัย ไม่มีเวรภัยต่อกัน
๓.การบำเพ็ญภาวนา ปฎิบัติธรรมทำสมาธิ ทำให้จิตคลายความหลง เห็นผิดเป็นชอบ รอบรู้ฉลาด และรู้จริง สร้างสติ ให้รู้จักบาปบุญคุณโทษ รู้อะไรเป็นอะไร
มีคำถามสำหรับผู้เริ่มปฏิบัติว่า “บุญ” คือ อะไร เป็นความหมายที่ต้องอธิบายกันยาว แต่ขอตัดความสั้น ๆ ว่า การทำบุญ หรือ บำเพ็ญบุญ เป็นการชำระจิตใจให้บริสุทธิ์ โดยต้องทำให้ถูกหลัก ตามที่พระพุทธองค์ได้ทรงวางรากฐาน ของการทำบุญ อย่างชัดเจน ความหมายของ “ผู้มีบุญ” คือ ผู้กระทำบุญอยู่เป็นนิตย์ จนทำบาปไม่ขึ้น เรียกว่า บุญคุ้มครอง ไม่ใช่ความหมายที่แลกเปลี่ยนว่าทำบุญแล้วจะไม่มีบาป ไม่มีเรื่อง ไม่มีมารมากวน ต้องแยกแยะ ว่า กรรมก็ส่วนกรรม ทุกคนมีวิบากกรรมเป็นของตนทั้งสิ้น จะแย่งหรือจะบ่งให้กันไม่ได้ ใครทำใครรับ นั่นเอง
การบำเพ็ญบุญที่ถูกต้องคือ
๑.การให้ทาน เป็นการขจัดความโลภ ทั้งให้ฝึกจิตปล่อยวาง เราสังเกตตัวเองว่า เมื่อเราให้ทาน ด้วยใจบริสุทธิ์ สิ่งที่เกิดขึ้นในจิต คือ ความผ่องใส ปิติ ปราศจากอคติใด ๆ ทั้งสามารถละวาง ขจัดความโลภ โกรธ และ หลง ยิ่งมาก ความเสื่อมในจิตก็ลดลง สังเกตได้จากความประพฤติของเราเอง ทั้งยังคิดไม่ดี วาจาก็ไม่ดี ทำอะไรออกมาก็เดือดร้อนคนอื่น ยิ่งคิดให้ร้ายคนอื่นด้วย ผูกโกรธ ผูกอาฆาต ยังนี้ไม่เรียกว่าบำเพ็ญบุญ
จะขอยกกลอนของท่าน พระครูวิมลปรีชามาให้อ่าน
อันบุญทานการให้อุ่นใจหนา
ชื่นอุรา ผาสุกทุกสถาน
อันการให้ไม่ทุกข์สุขสำราญ
ใจชื่นบานผ่องผุดดุจพุทธองค์
ขอเชิญชวนมวลมนุษย์ชาวพุทธเอ๋ย
อย่าละเลยทำดีที่ประสงค์
ตามรอยยุคลบาทบริสุทธิ์ของพุทธองค์
แล้วถือธงยอดธรรมสร้างกรรมดี
จะเจริญเพลินสุขทุกสถาน
ทั้งการงานก้าวหน้าพาสุขี
ทำสิ่งใดได้ชมสมฤดี
ชื่นชีวีเพราะมีบุญค้ำจุนเอย
๒.การถือศีล เพื่อชำระจิตให้สะอาดไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใคร ปราศจากความโกรธ หรือคิดประทุษร้าย คิดทำลาย และเบียดเบียน หากใครมีสิ่งเหล่านี้ ในนิสัยความประพฤติแสดงว่าเป็นผู้ไม่มีศีล คนมีศีลจะมีใจเมตตา ปรารถนาดีต่อกันและให้อภัย ไม่มีเวรภัยต่อกัน
๓.การบำเพ็ญภาวนา ปฎิบัติธรรมทำสมาธิ ทำให้จิตคลายความหลง เห็นผิดเป็นชอบ รอบรู้ฉลาด และรู้จริง สร้างสติ ให้รู้จักบาปบุญคุณโทษ รู้อะไรเป็นอะไร
รวมแล้ว คือ การให้ทาน รักษาศีล บำเพ็ญภาวนา ใครมีครบ มีประจำ สม่ำเสมอ คือ ผู้มีบุญ ทำองได้เอง และได้แน่นอน ไม่มีจริง ปลอม
การได้บุญก็เท่ากับได้ทุกสิ่งทุกอย่าง มีบุญเท่ากับมีทุกสิ่งทุกอย่าง เพราะทุกอย่างสำเร็จด้วยอำนาจแห่งบุญ บุญมีอำนาจสูงสุด และเป็นขุมทรัพย์ อันประเสริฐสุด
ขออนุโมทนากับผู้บำเพ็ญบุญทุกท่าน.....สาธุ
วันนี้วันพระ ขอชวนเชิญ อาจารย์แอนแฟนคลับ ทุกท่าน มีสิ่งดี ๆ มาร่วมแบ่งปันกัน ที่นี่
ตอบลบ